Zajęcia z grupą dzieci ze Szkoły Podstawowej w Kozubniku. Słuchanie „Czarnej książki kolorów” z zamkniętymi oczami, by uczestnicy lepiej i pełniej zrozumieli sens przekazywanej treści.
– Wiek: 6+
– Czas trwania: 60 minut
– Materiały: kolorowe karteczki, chustka do zawiązania oczu, pudło kartonowe z rzeczami takimi jak np. kubek, łyżka, okulary, zegarek, korale, długopis, różne owoce (twarde) o intensywnym zapachu, itp.
– Wprowadzenie do zajęć Prowadząca prezentuje uczestnikom nietypową książkę Meneny Cottin, ilustrowaną przez Rosanę Farię. Inną od wszystkich znanych nam książek. Otóż jej kartki są czarne, a ilustracje wypukłe, napisy to dziwne kropeczki jakby wykute igłą w papierze. To nietypowe pismo przeznaczone dla osób niewidomych, które posługują się specjalnym alfabetem Braille?a. W książce jedynie białe litery odcinają się od czarnej całości, gdyż ma ona również charakter uniwersalny. Następnie prowadząca czyta ?Czarną książkę kolorów? i proponuje, by na ten czas uczestnicy zamknęli oczy, gdyż w ten sposób pełniej zrozumieją sens przekazywanej treści. Po odczytaniu następuje krótka dyskusja na temat postrzegania świata przez osoby niewidome.
– Przebieg zajęć Uczestnicy przedstawiają się i mówią jaki jest ich ulubiony kolor. Następnie losują karteczki z wydrukowanymi kolorami; mówią z czym kojarzą dany kolor (tylko oni go widzą), a pozostali starają się odgadnąć, o jaki kolor chodzi. Prowadząca zaprasza dzieci, aby utworzyły koło, do środka wchodzi jedno z nich, z zawiązaną chustką na oczach. Wybrana osoba z koła ma zawołać kolegę. Zadaniem dziecka z koła jest trafienie do osoby, która go zawołała.. Na koniec zabawy następuje podsumowanie; czy trudno było dojść do kolegi nic nie widząc? Jakiego zmysłu zabrakło? Jaki zmysł musiał być bardziej wyostrzony? Kolejna gra polega na tym, że uczestnicy z zasłoniętymi oczami podchodzą do pudełka, w którym znajdują się różne przedmioty, sięgają po jeden z nich, po czym używając zmysłów dotyku, węchu, słuchu, smaku ? muszą odgadnąć wylosowany przedmiot.. Na koniec uczestnicy wymieniają się spostrzeżeniami, mówią co było dla nich trudne, czy łatwo funkcjonować bez zmysłu wzroku i jakie trudności mogą napotkać osoby niewidome w otaczającym świecie.
– Zakończenie Prowadząca dziękuje wszystkim za udział w zajęciach i na pamiątkę spotkania rozdaje kolorowe zakładki do książki.